Dietske: “Goed kijken en samen bedenken wat nodig is voor het kind!”
Soms ga je naar een bijeenkomst waarvan de boodschap nog een tijdje resoneert. Op verschillende momenten denk je terug aan inspirerende uitspraken of pakkende voorbeelden. Voor mij was de bijeenkomst ‘Sprankelend Sprekend’ zo’n moment. Tijdens mijn werkdag gaat het eigenlijk altijd over de ander: de leerling; de ouder; de leerkracht. Maar als orthopedagogen staan we soms te weinig bij ons zelf stil. Uitspreken waar wij goed in zijn en onszelf af en toe een schouderklopje geven. Zodat we juist naar onze omgeving uit kunnen stralen ‘ik kan het’ dus jullie ook!
Wanneer een leidinggevende van Veilig Thuis gevraagd wordt in drie zinnen aan ouders uit te leggen wat Veilig Thuis is, geeft hij aan dat dit lastig is en genuanceerd ligt per casus. Wanneer een minister gevraagd wordt wat een Buurtteam is, volgt een nagenoeg zelfde antwoord. Thuis achter de tv maak ik de opmerking; ‘Ik verwacht dat zo iemand toch wel in simpele woorden uit kan leggen wat hij doet elke dag!’.
Divers en onverwacht
Maar wanneer ik eerlijk naar mezelf kijk vind ik het ook best lastig om in een oudergesprek aan te geven wat ik doe als orthopedagoog op beide cluster II scholen van de Koninklijke Auris Groep waar ik werk (deze basisscholen bieden onderwijs aan leerlingen die slechthorend zijn of waarbij sprake is van een taalontwikkelingsstoornis, TOS). Het ligt ook genuanceerd, mijn rol kan per casus enorm verschillen en mijn werkzaamheden op een dag zijn divers en soms onverwacht wat het werk juist zo leuk maakt.
Meestal zijn ouders blij dat er iemand meedenkt over hun zoon of dochter waar zij zich zorgen over maken. Maar soms zijn ouders bezorgd als ‘de orthopedagoog’ belt. Hebben ze soms iets verkeerd gedaan? Of juist omgedraaid, ‘waarom bemoeit nóg iemand zich met mijn kind, het is toch een school, aan een juf of meester hebben wij echt wel genoeg!’.
De kracht van de kernboodschap
In de bijeenkomst ‘Sprankelend Spreken’ gingen we met een groepje jeugd- en gezinsprofessionals, orthopedagogen en psychologen pitchen voor bestuurders en beleidsmakers. Trainer Eva Pantelakis van Zoooeva heeft mij toen in twee uur tijd geleerd wat de kracht kan zijn van een kernboodschap waarin je ouders, leerkrachten en iedereen om een kind heen uitlegt wie jij bent en wat je werk allemaal omvat. Inderdaad in drie zinnen of minder en zo dat iedereen snapt waar jij het over hebt.
“Peinzen, sparren, schaven en schrappen en misschien weer opnieuw beginnen”
Waar sta je als professional voor? Dat je dit niet uit je blote hoofd vertelt op een netwerkborrel of verjaardagsfeestje staat vast. Je moet hierover peinzen, sparren, schaven en schrappen en misschien weer opnieuw beginnen. Maar dan staat er ook wat!
Flexibel
Voor mij is het begin gemaakt. Voor mij gaat mijn werk over kijken, kijken naar de leerling, kijken naar de klas en de leerkrachten, kijken naar ouders en samen bedenken wat nodig is om dit kind zich goed te laten ontwikkelen. Zodat een kind lekker in zijn vel zit en zelf aan de slag gaat met het leren in de klas. En dat dit allemaal mooi klinkt maar in de praktijk niet zo makkelijk is weten we allemaal. Maar voor mij is dit wel het uitgangspunt, soms loopt het allemaal even anders maar dan zo flexibel zijn om weer vanuit een andere hoek naar een kind te kijken hoort wat mij betreft ook bij mijn vak!
Dietske de Ridder is orthopedagoog op twee cluster II scholen van de Koninklijke Auris Groep.
