Chantal: “Eigenlijk ben ik de spin in het web die alle belangen in het oog houdt”
Geen dag is hetzelfde, de ene dag heb ik teambesprekingen, observatie op de groep en gesprekken met ouders over de voortgang van de behandeling. De andere dag ben ik collega’s aan het begeleiden, voer ik gesprekken met externe professionals of ben ik bezig met netwerken, organiseren van kenniscafe’s, open dagen of met beleidszaken.
Ik werk in de zintuiglijke gehandicaptenzorg, waarbij ik voornamelijk met kinderen en jongeren met een taalontwikkelingsstoornis of slechthorendheid werk.Het behouden van de behandelregie, de helikopterview op de behandeling, het voeren van gesprekken met ouders waarbij ik de rode lijn vasthou en adviezen bespreek. Daar kan ik van betekenis zijn. Eigenlijk ben ik de spin in het web die alle belangen in het oog houdt (cliënt, ouder, team, organisatie) en dat combineert en uitvoert.
De drive voor mijn vak is dat je voor een korte periode mag aansluiten in het leven van een kind of jongere, iets mag toevoegen wat ze weer in hun kracht doet staan en vervolgens weer los kan laten. Daarnaast vind ik het erg fijn om mee te denken over beleidszaken en invloed uit te oefenen op het vormgeven van behandelingen. Het dynamisch aspect van ons werk, geen dag is het zelfde, geen casus is standaard vind ik erg boeiend.
Eigen wereldje
Zo werd Finn op driejarige leeftijd aangemeld, hij kon nog steeds niet goed praten. Op het kinderdagverblijf viel op dat hij nonverbaal communiceert wanneer het moet en eigenlijk in zijn eigen wereldje blijft zitten. Uit onderzoek blijkt een forse achterstand op de expressieve en receptieve taalontwikkeling. In overleg met ouders bij de aanmelding start Finn bij ons op de vroegbehandeling, voor vier dagen. Door middel van thema woorden, individuele en groepslogopedie, veel herhaling en ondersteuning van methodieken zoals DGM en NmG, breidt de woordenschat van Finn zich uit.
Ouders volgen de Hanen cursus en de online module TOS. Na acht maanden evalueren we voor de laatste keer met ouders. Zij zijn trots op de ontwikkeling van hun zoon; hij is open, spontaan, gebruikt veel woorden en zoekt contact met andere kinderen. Finn zit weer lekker in zijn vel. Ook is hij klaar voor de overstap naar school. Finn is zo gegroeid in zijn taalontwikkeling dat hij naar het reguliere basisonderwijs kan met individuele logopedie voor nog wat extra ondersteuning. Samen met ouders kijken we positief terug op de behandeling en de samenwerking.
“Dan speelt acceptatie en verwerking ook nog een rol in het proces, zowel bij kind als ouders”
Dit is een casus, waarbij alles goed verloopt. We hebben ook casussen waarbij kinderen aan het eind van de behandeling gediagnosticeerd worden met een taalontwikkelingsstoornis en het advies krijgen voor cluster II onderwijs. Dan speelt acceptatie en verwerking ook nog een rol in het proces, zowel bij kind als ouders.
Ik zie dat er weinig aandacht is voor TOS en SH binnen het reguliere onderwijs of bij het consultatiebureau, niet alleen voor de technische kant , maar juist ook voor de sociaal emotionele ontwikkeling. TOS komt veel vaker voor dan bijvoorbeeld ADHD of autisme. Daarom zijn we veel aan het netwerken om dit onder de aandacht te brengen. Nog te vaak wordt het ontdekt wanneer een kind al op de middelbare school zit en met vele trucjes heeft moeten overleven.
Administratieve druk
Daarnaast maak ik me zorgen over de vormgeving van de behandelingen; die worden in zorgprogrammeringen gestopt en moeten voldoen aan bepaalde eisen, waarvan naar mijn mening zorgverzekeraars teveel invloed mogen uitoefenen. Ook de 100% registratie en alle tijd die het kost om declarabel versus niet declarabel te overwegen en in de gaten te houden, gaat te veel ten koste van de inhoud en waar ons vak om moet draaien, namelijk de beste behandeling geven aan kind en zijn systeem.
Chantal Ottevanger werkt in de zintuiglijke gehandicaptenzorg
